We zijn verkeerd begonnen. Zoals, echt verkeerde voet. Zoals in ... Ik heb je soort voet gepoept met mijn broek. Ik weet het, het was helemaal mijn fout. Ik was 17 en had nergens Nike Cortez Uomo aanwijzingen over, nog minder bedenk ik het idee om naar de badkamer te gaan voordat ik meerdere keren een heuvel op en af ??zou sprinten. Maar weet je, je hebt mijn heuvelervaring echt bepaald. En niet op een slechte manier. Meer zoals je een precedent schept voor wat te doen en wat niet te doen (d.w.z. eet geen dingen die je maag van streek maken voordat je gaat rennen). Je was bijvoorbeeld de eerste heuvel waarvoor ik een doel stelde - zoals in, aanvankelijk stelde ik een doel om je de hele weg op te rennen en toen ik dat voltooide, stelde ik een doel om je meerdere keren op te rennen. Dat is ook de manier waarop ik in het nabijgelegen ma?sveld sprintte naar, nou ja, weet je. Toch bedankt dat je jezelf bent.

Je was mijn eerste echte liefde. Ik had je vaker meegenomen dan ik als een kind kan tellen. Ik zag mijn eerste niet-jarretelslang Nike Presto Fly Damen op je spoor. En een keer op 4 juli jaar geleden, terwijl ik in het donker aan het wandelen was, schrok je me helemaal af: wat we dachten dat een hongerige bergkat was die een baby-arend was, dus dat was schattig en bedankt voor het geven van een hartaanval. Maar jou runnen was heel anders dan gewoon door je steenachtige ontsluitingen heen lopen. Ik moest methodisch, weloverwogen en langzaam zijn terwijl ik het pad betrad - anders zou ik geconfronteerd worden met de gevolgen van een gerolde enkel, stompe teen of onbedoelde lancering in de struikgewassen dennen die je versieren. Je gaf troost en troost toen ik voor het eerst afstudeerde aan de universiteit en de ware onrust en angst voor het onbekende voelde. Je was er weer voor me toen ik thuiskwam om afscheid te nemen van mijn zieke grootvader. Ik weet dat de volgende keer Nike Air Pegasus 83 Herren dat ik thuiskom, je daar zult zijn met je stoffige parkeerplaats, witte vlammen en hertenvink in overvloed.

Crystal City was leuk, en ik herinner me de Lululemon Cheer Squad (ze zijn moeilijk te missen!), Maar vlak nadat ik Pentagon City binnenkwam, bonkte ik. Moeilijk.

Ik stopte om op een viaduct te lopen en begon mijn doel op te geven. Ik wilde gewoon klaar zijn. Ik had nergens anders een tempo groep in de race gezien, maar de 4:00 tempo groep passeerde me op dit punt. Ik dacht niet dat ik het in me had om ze bij te houden, maar het zette een beetje wind terug in mijn zeilen en ik begon weer te rennen.

Toen we Mile 24 bereikten, was het Pentagon in zicht en ik herinner me dat ik dacht dat de finish zo dichtbij was, maar toch ZO, ZO VER. Nog 2 mijl !? Ik bleef mezelf voorhouden 'niet meer dan 20 minuten. 2 mijl. Dit is niets, 'maar mijn geest kocht niet wat mijn mond spuwde. (Ja, ik mompelde deze mantra's voor mezelf.)

Net nadat we 24 hadden geraakt, gingen we weer de snelweg op en ik wilde niets liever dan gedaan Nike Air Max 2017 Heren worden. Ik zei tegen mezelf dat ik gewoon moest vechten om 25 te worden en ik zou meer mensen zien. Ik had een Munchkin op Mile 24 genomen, in de hoop dat de suiker zou helpen. Ik denk dat ik een kleine uitbarsting van energie kreeg, maar ik werd ook heel snel misselijk. Dat is genoteerd. Geen munchkins meer in een marathon.

Mile 24: 10:32 (Niet veel ruzie meer. Ik stopte hier om een ??stuk te lopen.)

Ik raakte mijl 25 en zag borden met 1,2 mijl te gaan. Op dit moment denk ik dat mijn horloge ergens rond 3:51 was en toen ik zeker wist dat ik mijn doel niet zou bereiken. Op dit moment kon ik me minder zorgen maken over sub-4. Ik wilde gewoon eindigen.